ด้วยเล็งเห็นว่าการพัฒนาประเทศจำเป็นต้องใช้กำลังแรงงานของประชากรในประเทศ รวมทั้งแรงงานสตรี ซึ่งจำเป็นต้องอาศัยผู้ที่มีการศึกษาและการยอมรับจากสังคมว่าบุรุษและสตรี   สามารถเป็นกำลังแรงงานสำคัญในการพัฒนาประเทศชาติ 

                สตรีในยูเออีในปัจจุบันมีการศึกษาที่สูงขึ้น แต่ด้วยทัศนคติเก่าๆทางสังคมทำให้เกิดความลังเลที่จะเข้าสู่ตลาดแรงงาน โดยเฉพาะคนรุ่นเก่า ซึ่งส่งผ่านทัศนคตินี้มายังคนรุ่นหลัง ทำให้สตรีเหล่านี้ไม่ยอมเข้าสู่ตลาดแรงงานและกลายเป็นแม่บ้านดูแลครอบครัว

                มาตรการดังกล่าวต้องอาศัยการสนับสนุนจากภาครัฐอย่างจริงจัง รัฐจึงได้ประกาศให้มีสภาความเท่าเทียมกันทางเพศ (Gender Balance Council) เพื่อตรวจสอบจำนวนสตรีที่เข้าสู่ตลาดแรงงานภาคเอกชนและรัฐ  รวมทั้งกระตุ้นให้สตรีเข้าสู่ระบบการจ้างงานมากยิ่งขึ้น  สภานี้นำโดย Shaikha Manal Bint Mohammad Bin Rashid at Maktoum  ทำหน้าที่เกี่ยวกับการวางระบบและสร้างภาวะผู้นำในการนำนโยบายนี้ไปสู่การปฏิบัติอย่างจริงจังเพื่อนำสู่การพัฒนาเศรษฐกิจ  สังคมและการพัฒนาประเทศ  แม้ว่าการดำเนินการตามนโยบายนี้จะประสบความสำเร็จในระดับหนึ่ง แต่ยังคงต้องอาศัยการมีส่วนร่วมของประชากรในชาติ.

            อย่างไรก็ตามถึงแม้ว่าตลาดแรงงานในสหรัฐอาหรับเอมิเรสต์หรือในภูมิภาคตะวันออกกลาง จะลดลงเนื่องจากนโยบายของประเทศในภูมิภาคนี้ต้องการส่งเสริมให้คนในชาติเข้าสู่ตลาดแรงงานเพื่อทดแทนแรงงานต่างชาติที่มีอยู่ในประเทศจำนวนมาก แต่ โอกาสของแรงงานไทยยังคงมีอยู่อีกมากในงานสาขาอาชีพที่ต้องใช้ความรู้และทักษะเฉพาะ  เช่น พนักงานนวด/พ่อครัว  ช่างฝีมือต่างๆ   เช่น ช่างเชื่อม  ช่างยนต์  ซึ่งยังเป็นที่ต้องการของนายจ้างอยู่อีกมาก ดังนั้นในการส่งเสริมแรงงานไทยให้มาทำงานในภูมิภาคนี้ จึงควรต้องเน้นกลุ่มแรงงานฝีมือและสาขาอาชีพเฉพาะ โดยจะต้องมีฐานข้อมูลแรงงานที่ประสงค์จะหางานในภูมิภาคนี้รองรับอย่างเพียงพอด้วย